Wreszcie

oddech,kicia dochodzi do siebie.Pani doktor powiedziała że się wygrzebie i zdziwiona była że kocina wykaraskała się z choroby,myślała o eutanazji po tym jak ją przywiozłam na wizytę.chuda się zrobiła ale nadrobimy trudno się dziwić wirus zafundował Kiziuni nadżerki na języku,  podniebieniu i nosku,teraz sama otwiera dziobek jak wróbelek kiedy widzi łyżkę z jedzonkiem.Sama też próbuje jeść i jakoś w tandemie dajemy radę.Jeszcze nie widziałam takiej woli życia u kota,coś niesamowitego.Teraz czeka mnie następne wyzwanie jutro pokarzę,ja to jestem nienormalna jakaś,no cóż widać tacy ludzie też muszą być dla urozmaicenia gatunku.Pozdrawiam